Bu içeriğimiz de Bilim adamları, dişlerini kullanarak 17000 yıllık yünlü mamutun yolunu haritaladı adlı içeriğimize yer vereceğiz.
Yünlü mamutları ortadan kaybolmuş bir çağdan kalma dev, hantal hayvanlar olarak düşünebiliriz, ancak yeni bir çalışma, devasa boyutlarının binlerce yıl önce buz gibi kuzeyde büyük kilometreler kat etmelerini engellemediğini gösteriyor.
Alaska Üniversitesi Fairbanks araştırmacısı Matthew Wooller yaptığı açıklamada, “Mevsimsel bir göçmen olup olmadığı kesin değil, ancak ciddi bir zemin kat etti” diye açıklıyor. Yaşamı boyunca bir noktada Alaska’nın birçok bölgesini ziyaret etti, bu alanın ne kadar büyük olduğunu düşündüğünüzde oldukça şaşırtıcı.”
Wooller, 17.000 yıl önce yaşamış tek bir mamutun yaşam yolculuğunun haritasını çıkarmak için kimyasal izotop verilerini kullanan bir ekibe liderlik etti. Bulgularla ilgili bir makale, Science dergisinin bu haftaki sayısının kapak hikayesidir.
Uluslararası araştırmacılardan oluşan bir grup, erkek mamutun dişindeki stronsiyum ve oksijen elementlerinden gelen izotopik imzaları analiz etti, ardından eyalet çapındaki küçük kemirgenlerin dişlerini analiz ederek Alaska’daki izotop varyasyon haritalarıyla bu verilere çapraz referans verdi.
Kuzey Alaska Üniversitesi Müzesi müdürü paleontolog Pat Druckenmiller, “Doğdukları andan öldükleri güne kadar bir günlükleri var ve dişlerinde yazılı” dedi. “Doğa Ana genellikle bir bireyin hayatının bu kadar kullanışlı ve yaşam boyu kayıtlarını sunmaz.”
Eski diş kayıtları, büyük ihtiyar çocuğun 28 yaşına kadar yaşadığını ve bu süre içinde Alaska tundrasını, taygasını ve dağlarını neredeyse dünyayı iki kez çevreleyecek kadar kapladığını gösteriyor.
Yine de bu yünlü olanın pek kolay bir yolculuğu olmadı. Analiz, 15 yaş civarında ani bir kayma olduğunu gösterdi; bu, muhtemelen mamutun sürüsünden dışlandığı anlamına geliyor, ki bu genellikle çağdaş fillerde oluyor. Daha sonra, hayvanın yaşamının son kışı sırasında nitrojen izotoplarında meydana gelen bir artış, hayvanın açlıktan ölmüş olabileceğini ve kalıntılarının sonunda Brooks Sıradağları’nın üzerinde toplandığını gösteriyor.
Bu kader, tüm türler için üzücü bir habercisiydi. Bireysel mamut, Alaska anakarasında dolaşan son grupla ilgiliydi ve muhtemelen kuzey adalarında sadece birkaç küçük grup tarafından geride kaldı.
Araştırma ayrıca, Kuzey Kutbu küresel ısınmanın yükünü üstlenirken geleneksel menzillerinin azaldığını gören kutup ayısı gibi kuzeyde var olan türler için bugün karanlık bir şekilde alakalı bir his veriyor.
Wooller, “Arktik şu anda çok fazla değişiklik görüyor ve geleceğin bugün ve gelecekte türler için nasıl oynayabileceğini görmek için geçmişi kullanabiliriz.” Dedi. “Bu dedektif hikayesini çözmeye çalışmak, gezegenimizin ve ekosistemlerin çevresel değişim karşısında nasıl tepki verdiğini gösteren bir örnektir.”